Arman ACAR

Bir çok insan gibi gezmeyi çok seviyorum. Kendi ülkemizde gezmeyi sevdiğim gibi yeni kültürler, yeni insanlar, farklı lezzetler deneyimlemeyi de çok seviyorum. Bunu daha rutin hale getirmek için yaklaşık 3 yıl önce kendime yeni bir plan çizdim. Her ay farklı bir lokasyona gitmek. Bu planı bugüne kadar ufak tefek aksaklıkları saymazsak gerçekleştirdim sayılır. Fakat her yere uçakla gidiyor olmak bir süre sonra beni yeni bir düşünceye sevketti. Acaba yolda neler kaçırıyorum?

“Okumakla uğraşamam, hap gibi bilgileri ver, hikayen senin olsun” diyenler yazısının haritadan sonraki kısmına atlasınlar.

Bu düşüncemden kurtulabilmek ve yabancı ülkede araç kullanmayı, şehirler arasını arabayla geçmeyi deneyimlemek için 2 yıl önce roadtrip denemelerine başladık eşimle. Önce Güney Fransa, geçen sene de arkadaşlarımızla beraber Sicilya’yı deneyimledik. Önce bu roadtrip deneyimlerimden aldığım notları paylaşmak istiyorum:

• Otopark konusunu gitmeden iyi okuyun, iyi araştırın. Sokakta yol üstüne park ettiğiniz aracınız mavi şeritli yerde farklı, sarıda farklı işlem görüyor. Şerit yoksa ceza yiyebiliyorsunuz. Kapalı otoparklar geceliği 10-60 euro arasında değişebiliyor. Üzülürsünüz.
• Trafik kesinlikle İstanbul ya da Ankara’da alıştığınız gibi değil. Kurallara uyuyor insanlar. Kurallar uymazsanız başınıza çok şey gelebilir. Adamların rutini kurallara uymak üzerine. Rutini bozarsanız buna hazırlıklı değiller. Tabelaları, ışıkları, yönlendirmeleri iyi okuyun. Hatta şansınız varsa Google Maps gibi bir uygulama mutlaka kullanın.
• Paralı yollar, otobanlar için mutlaka bozuk paranız olsun arabanızda. Bazı gişelerde bozuk paranızı kocaman bir hazneye atıyorsunuz ve geçiyorsunuz. Bizdeki gibi direkt geçiş yok. Eski usül açılır/kapanır gişeler var. Kendi kartlı geçişleri olduğu için tabelalara mutlaka bakın.
• Kalacağınız yer otel ya da airbnb’den kiraladığınız bir yerse gitmeden mesaj atın. Otopark hizmetleri var mı? Avrupa’da otellerin bir çoğunun otopark hizmeti var. Fakat ekstra para ödemesi isteyebiliyorlar. 10-12 Euro civarında oluyor geceliği.
• Benzin istasyonlarının çok büyük çoğunluğu self service. Yani kendiniz dolduruyorsunuz, miktarı girip içeride ödüyorsunuz. Hizmeti buradaki gibi beklemeyin.
• Bizdeki gibi 24 saat açık diye bir kültürleri yok. Sabah 09’da açık benzinci bulabilmek için Yunanistan’da 40 dakika dolaşmak zorunda kaldık.

Roadtrip çok eğlenceli ve rahat olsa da yine uçakla gidip, uçakla döndüğümüz için aradaki, üzerinden uçarak geçtiğimiz yerlere olan merakım hiç kaybolmadı. Turist olarak gezmeyip, çoğunlukla lokal olarak hareket ettiğimiz için bu sefer hayatımızda ilk kez kendi arabamızla yurt dışına çıkmayı planladık ve 2 hafta önce bunu gerçekleştirdik.

Kendi arabamızla yurt dışına çıkmakla ilgili bir çok yazı okuyup, video izledik ama hiç biri deneyimlerimizi tam karşılamamış 🙂

Aracın ruhsatının kimin üzerine olduğuna göre 2 yolunuz var:

Ruhsat sizin üzerinize mi?
Tek yapmanız gereken Yeşil Sigorta adı verilen sigortayı almanız. Bunu İstanbul 4. Levent’te ya da sınır kapılarına gelmeden yaptırabileceğiniz gibi bankanızdan ya da sigorta şirketlerinden de yaptırabiliyorsunuz. Burada kritik konu soğuk damgalı olan gerçek belgenin yanınızda olması. Bu belge yurt dışında bir kaza yaptığınızda karşı tarafın masrafları için bir güvence. Yani sınırdaki Türk tarafı değil, geçtiğiniz ülkedeki sınır kontrol elemanları tarafından kontrol ediliyor.

Bu belgeyi 1 aylık, 6 aylık alabileceğiniz gibi yıllık da alabiliyorsunuz. Yanlış hatırlamıyorsam yıllık olanının maliyeti 200 Euro civarındaydı.

Ruhsat sizin üzerinize değil mi?
Ruhsat sizin üzerinize değilse, ruhsat sahibi tarafından aracı kullanabileceğinizi, yurt dışına çıkabileceğiniz belirten bir vekalete sahip olmanız gerekiyor. Eğer aracınız kiralıksa vekalet işlemlerini kiralama şirketi yapıyor ve size ek olarak bir sigorta ücreti de yansıtıyor. Bu noktada kiralama şirketi aracı yurt dışına çıkartmanıza izin vermeme hakkını da sahip.
Eğer ruhsat bir tanıdığınız ya da akrabanızın üzerineyse noterden çıkartacağınız bir vekalet yeterli olacaktır. Bu durumda hatırladığım vekalet ücretleri 130 Lira civarındaydı.

Bu önemli ayrıntı haricinde yenilenmiş çipli ehliyete, pasaporta ve güncel, süresi olan vizeye sahipseniz, araçla yurtdışına çıkmak konusunda bir engeliniz yok.

Biz İstanbul’dan yola çıkıp, İpsala sınır kapısından geçerek Atina’ya gittik ve aynı yoldan geri döndük. Yaklaşık olarak 1100 km gidişi, 1100 km dönüş olarak düşünebilirsiniz. Toplamda 4 depo benzin doldurduk arabaya.

İstanbul’dan Atina’ya Gideceklere Hap Niteliğinde Bilgilendirme

Şimdi sadece bu yoldan Atina’ya gideceklere ve İpsala sınır kapısını kullanacaklara kendi deneyimlerimi aktarmak istiyorum.

• İpsala sınır kapısını geçmeden mutlaka deponuzu doldurun. Sınırı geçtikten sonra otoyol üzerinde bir süre boyunca yaşamsal faaliyet bulamayacaksınız.
• Sınıra girerken birbirinden farklı kontrollerden geçeceksiniz.
  • Türkiye Kontrolleri
    • Pasaport kontrolü
    • Ruhsat, Pasaport eşleştirmesi ve kontrolü
    • Gerekli görülürse araç araması
  • Yunanistan Kontrolleri
    • Pasaport kontrolü
    • Yeşil sigorta kontrolü
    • Gümrüğe beyan edilmesi gereken eşya / para var mı kontrolü. (Gerekli görülürse aracınız aranabilir)
• Yunanistan kontrollerini geçtikten sonra en çok şaşıracağınız şey yol haritada kıvrımlı gözükse de neredeyse dümdüz ilerliyorsunuz. Yollar çok güzel, asfaltların büyük çoğunluğu sağlam.
• Yol üzerinde bizdeki alışık olduğunuz benzin istasyonlarını, restoranları tamamen unutun. Köfteci Yusuf v.s. yok. Maksimumda 2-3 farklı yer görüyorsunuz. Onların da bazılarında benzinlik var bazılarında sadece tuvalet var.
• Atina’ya ulaşana kadar bir çok paralı yoldan geçeceksiniz. Bu yollar için yanınızda bozuk paranız olsun. 1,2 Euro ile 4 Euro arasında değişiyor bedelleri. Biz Atina’ya giderken 35 Euro ödemişiz bu şekilde. Dönüşte de bir o kadar daha ödüyorsunuz aynı yollara. Türkiye’de HGS/OGS kullanmaya o kadar alışmışız ki garip geliyor.
• Yol boyunca denk geleceğiniz tüm tuvaletler ücretsiz. Durmaktan çekinmeyin hepsi kameralarla kontrol ediliyor. 1 tanesi dışında durduklarımızın hepsi tertemizdi.
• İnsanlar yol boyunca sol şeriti gerçek işlevi ile kullanıyorlar. Sollamak için. Herkes sağ şeritte ya da varsa orta şeritte. Geçmek isteyen selektör yada kornaya ihtiyaç duymadan soldan geçiyor ve şeridine dönüyor.
• Yolların güzelliği sizi yanıltmasın. Temiz 260 km hızla gidebileceğiniz rahatlıkla bir yoldan bahsediyorum. Çok fazla radar var. Sonra gelecek cezaları ödemek için kredi çekmek zorunda kalırsınız, üzülürsünüz.

Instagram’dan gelen bir çok soru oldu seyahatim sırasında. Onların ışığında genel bir toparlama yapayım:

• Araç ile yurt dışına çıkmak için gerekenler
  • Araç sahibi değilseniz, aracın ruhsat sahibinden vekalet
  • Araç üzerine yeşil sigorta
  • Yeni nesil çipli ehliyet
  • Pasaport ve vize
• Ülkeden çıkarken ve girerken aracınızın aranma ihtimali her zaman var. Biz aranmadık. Bu aranmayacağınız anlamına gelmiyor.
• Her ülkenin gümrük yaklaşımı farklı. Tütün ürünleri Türkiye’de Yunanistan’a göre daha ucuzken, alkollü ürünler orada daha ucuz. Bu da çok fazla kaçakçılık oluyor anlamına geliyor. Kontrollerin asıl sebebi bu.
• Yanınızda euro olarak bozuk para bulundurun. Yoksa da duty free’de 3-4 euroluk bir şey alıp 100 euro verin. Kimse size bozuk yok mu demiyor 🙂
• Ben Türk olduğumuz için sıkıntı yaşar mıyız diye düşünüyordum. Ama gördümki haberlerde okuduklarımız sadece politikaymış. Atina’da gerçekten herkesle yan komşumla sohbet eder gibi samimiydik. Bir çoğunun İstanbul’da İzmir’de akrabaları var. 3-5 kelime Türkçe biliyorlar. Hatta Yunanistan Duty Free’de herkes muazzam Türkçe konuşuyor.
• Atina’da restoran fiyatları Avrupa’nın bir çok yerinden daha ucuz. Türkiye ile kıyasladığınızda da ucuzlar. Hizmet olarak olmasa da lezzet olarak bizimle yarışabileceklerine hatta bazı noktalarda iyi olduklarına emin olabilirsiniz. Euro kuru gözünüzü korkutmasın.

Bunlar dışında genel olarak ya da Atina hakkında sorularınız olursa, atladığım ya da sizi önerecekleriniz, yorumlarda mutlaka belirtin. Dilerseniz Instagram ve Twitter üzerinden de yazabilirsiniz.

Ana görsel fotoğrafı: Rana Sawalha – Unsplash